*دروت دراہ باتے من آشا بلوچ ، مرچیگیں مے گچین کُتگیں شعر واجہ عطا شاد ئیگ انت*
*کتاب* : روچگر
*شعر*: زیادہیں ہُدوک
*نبشتہ کار*: عطا شاد
*توار* :آشا بلوچ
زیادہیں ہُدوک
من واب کپ اتوں
کہ پجا آرتگیں زبانےءَ مناں توار جت
تومرتگے،من جہ سرئت
من دیست۔۔۔۔کل واب اتاں
من زانت، من نہ مرتگ اوں
بلے تاں روچ مرچیءَ من جھیڑگءَ اوں کہ کئے ات
منءَ توارجت
دوستے ات کہ دژمنے
خیال کت
تہ دستے ات گوشے کہ کسے
پہ نرم ونازکی،منی گلالکان ءَ مرزگءَ ات
من چک جت تہ کس نہ ات
من گوش کت
تہ برمشے کندگ ءِ
پہ ہلاہوشیءَ شگوست و شت
ہدوک زیادہیں گنوک کنت دلءَ