چیخوف/ رجانک: ڈاکٹر بیزن سبا
شپ ءِ سئے بج انت۔ ٹپالی پہ ٹپّال ءِ برگ ءَ ٹپّال گِس ءَ ساڑی انت۔۔۔ کوٛہنگین زحمے، آئی ءِ دست ءَ انت۔ کلاہ ءُکوٹ ئِے ساڑی کتگ انت، ایوکا پہ اپسانی کوچوان ءِ ودار ءَ اوشتاتگ انت۔ تاں کہ زُوت بیگ ءُ کاگدانی گونیاں گاڑی ءَ بہ لڈّانت۔ ءُ دیم پہ وتی منزل ءَ رہادگ بہ بنت۔ سئے تمردین اسپ پہ گاڑی ءِ چکگ ءَ ساڑی ات۔۔۔
دومی نیمگ ءَ ٹپّال گِس ءِ کارمستر کرسی سرانشتگ ءُ کوچنڈان فارمے پُر کنگ ءَ ات۔ گوٛشگ ءَ لگ اِت’’ اڑے اگناتوف، منی برٛا زتک ءَ ہم اسٹیشن ءَ رؤگی اِنت۔ بچارے آئیءَ گوں وت ڈاک ءِ گاڑی ءَ سوار کن بہ بر گوں۔ قانون ءِ ردا جوان نہ انت کہ دریں مردمے ڈاک ءِ پجّی ءَبہ روت۔ بلئے شما چونائی ءَ روگ ءَ اِت ، دگہ گاڑی ئے پرچا کریہہ بہ کناں؟۔۔۔‘‘
’’تیار بئے اِت‘‘، یکے ءَ گوٛانک جت۔
’’یا اللہ سواربئے۔۔۔ برو اللہ ءِ میارے‘‘
’’کجام ڈرائیور اِنت؟۔۔۔‘‘
’’سیمیون گلازوف‘‘۔۔۔
’’بیا گڑا رسید ءَ دسخط کن‘‘۔۔۔
پوسٹ مین ءَ رسید ءَ، دسخط کُت انت، تہاری ءَ ٹپّال گِس ءِ کوٹھی ءِ دیم ءَ اسپ ءَ گاڑی گوں سئے اسپان بندوک ات۔ ایشانی تہا یک اسپے برے پہ وڑے پادان زمین ءَ جنان ات ءُ سر ءَ چنڈینگ ءَ ات۔گوں ایشی ءَ ہوار گردن ءَ بندوکین گنٹیانی توار تہارونکی ءَ ٹِلینگان اَت۔ اسپانی گاڑی تہاری ءَ سیاہین ٹِکے ءِ درٛوشم ءَ ظاہرات انت۔ دو مردمی ساہگ پہ ایشی سواری ءَ رہادگ انت، اسٹوڈنٹ گوں وتی مزنین بیگ ءَ ءُ پوسٹ مین۔۔۔ اے مرد ءَ بیڈی ئے روک کتگ ءُ کّشّگ ءَ انت۔ تہاری ءَ ، گوں ہر کشّ ءَ بیڑی ءِآس جڑشکیت ءُ آئی ءِ درٛاجیں برٛوت ،سُہر گین دیم ءِ درٛاجیں پونز، بزین بروانک ، پدر بنت۔ اے مرد گوں ڈاک ءِ گونی وتھیلاہانی بروبر کنگ ءَ پد زحم ءَ ایشانی سرا ایر کنت پدا وت درکگ ءَ اپس گاڑی ءَ سوار بیت۔۔۔ نودربرپہ نادلگوشی آئی ءِ کرّا سوار بیت بلئے ناگتہ آئی مُک نادلگوشی ٹپّال کار ءَ لگّیت آ پہ حجالتی پہلی لوٹیت بلئے آجواب ءَ ہچ نہ گوٛشیت۔۔۔ یکوئی سگریٹ ءِ کشّ گِران انت۔ پوسٹ ماسٹر ڈنّ ءَ در کپیت۔ سردی ءَ نزّ آتکگ، واسکٹ ئِے گوٛر ءَ اِنت، چپل ئِے پاد ءَ انت ۔ شہکارگے جنت ءُ گوٛشیت’’ شر بروات، پہ سلامتی، بچہ ! مات ءُآدگر مردماں باز سلام بدئے۔۔۔تو۔۔۔ واجہ ہما پارسل ءِ بیگ ءَ بیحال مہ بئے۔۔۔‘‘
نوں ڈرائیور وتی سیٹ ءَ نِشت۔ پونز ءَ ہونشارگے جنت، اپسان ہکّل کنت، اسپانی گٹ ءِ ٹوہین ٹلوٹلنکگ جن انت، کسترین ٹِلو جواب ءَ ٹلنگیت۔ گاڑی رہادگ بیت۔ اسپانی گام ترندی ءَ کپان بنت۔
میتگ گرٛاں واب اِنت ، میتگ ءِ دمگ ءُ دریگ تہاری ءَ میم نہ بنت۔ آزمان ءِ دیم ءَ استالانی روژنائی مِر مِر انک اِنت، گُڈّی شپ ءِ نوک ظاہر اِنت۔ کمے وہد ءَ پد بام ءِ سُہری شِنگ بوئگی اِنت۔ سارتی مارگ بیت ۔ درٛچکانی تاک کپگ ءِ موسم ءِ بندات انت۔نودر لوٹیت کہ سفر ءِ درٛاجی ءَ را کمتر کنگ ءَ ،گوں اے مرد ءَ کمے گپ ءُ ترٛان بہ کنت۔۔۔
’’ گندئے گرماگ ءَ اے وہد ءَ سُہب بیت، بلئے بچاردنیگہ بام ءِ، گوٛاہ نیست‘‘ پداآزمان ءِ نیمگ ءَ چماں شانک دنت ءُ گوٛشیت،’’ آزمان ءِ چارگ ءَ مردم زانت کہ تاک ریچ ءُچِلّگ ءِ موسم اِنت، راستین نیمگ ءَ سئین استال وت رہشون انت، کہ یک رد ءَ کتارانت۔۔۔ اے ایوک ءَ ستمبر ءِ ماہ ءَ درکاینت‘‘۔
پوسٹ مین گپاں کمِار نہ کنت، آزمان ءَ نہ چاریت ، گوٛشئے گوں آزمان ءِ چارگ ءُ استالاں حُب ءُواہگ مہ بیت۔ آئی وتی دست گوں آستونکاں پیڈاتگ گوش پتاتگ انت ۔نودربر پدا گپ جنت۔۔۔’’مرچی سک سرد انت۔ بائدیں بام بہ دنت ، تو زان ئے روچ چے وہد ءَ در کیت؟‘‘
’’چے؟‘‘
’’من گوٛشیں روچ کجام وہد ءَ ٹک دنت؟‘‘
’’پنچ ءُ شش ءَ نیام ءَ‘‘ ڈرائیور پسّو دنت۔
ڈاک ءِ گاڑی اچ میتگ ءَ درکپتگ ،تہاری ءَ ہچی میم نہ بیت۔ نوں ماہ ءِ گُڈی درٛوشم مستر ءُ استال روژنا درا بوئگءَ انت۔۔ ۔سارتی گیشتر بوتگ، پوسٹ مین ءَ وتارءَ گیشتر نزّ آورتگ ،نودربر حبر نہ کنت، سارتی چہ آئی ءِ پادان چست بوہان تان دست ءُ دیم ءَ تالان بوہان انت۔ اسپانی گام سسُت تر بوتگ انت، ٹِلُو ہم توار ءَ نہ اِنت، انچش کہ سارتی ءَ شپ وتی امبازاں زُرتگ ات۔ دمانے ءَ رَنداسپانی پادانی آپے ءَ مان دیگ ءِ توار کیت،ا ٓپ ءِ تہا استارانی روژنائی ءِ عکس گندگ بیت۔ دہ دمان ءَ پد اسپ گاڑی بزیں جنگلے ءَ گوٛزان انت۔ درٛچکانی لمبءُشامب نودربر ءِ دیم ءَ لگان انت۔ آئی ءِ دیم ءَ موکوانی کدام لیچّان بنت، راہ راست نہ انت، گاڑی انچو روان انت، گوٛشئے نشہ اِنت ءُ تَتران اِنت۔ ہر وڑیں جاور پوسٹ مین ءُ اے مرد ءِ سینگ ءَ نقش بنت۔۔۔ راہ جنجال ،دُزّانی تُرس ءُ دگہ دگہ۔۔۔
’’منی دل ءَ شما وڑوڑیں جاورگوں اے سفر ءَ دیستگ انت؟‘‘
’’ہاں ناں واجہ؟؟‘‘
نودربر ءَ پہ دلی واہگے جست کت، آئیءَ اُمیت کشّ اِت کہ بگندئے پوسٹ مین اچ ہما قِصّہاں چیزے بیان بہ کنت۔ بلئے پوسٹ مین ءِ دپ ءَ دانکے در نہ کپت۔ اے وہد ءَ بام ءِ روژنائی تالان بوہان ات ، کش ءُگوٛر ءِ چیز کمےّ پدّر بوہان اِت اَنت۔ ماہ کمے مستر گندگ بوہان ات۔ جمبراں چاگرد کتگ ات۔ پوسٹ مین ءُ ڈرائیور ءِ دیم پدّربوہان بوت انت۔ آئی ءِ دیم زہرءَ پُرّ ،ترٛند ءُ نمب ءَ ترکتگ ات، پدا چو فوجیانی دیم ءَ تہار تہارات ۔ باریں پہ ڈرائیور ءَ انگتہ قہر انت یا انگہ دوشیگین کپگ ءَ زیم انت۔
’’شکر انت کہ بام ءَ دات، مارا وَ سارتی ءَ پرٛوشتگ ات۔ زمستان مردم ءَ جنت ءُ ژند کنت ۔۔۔نودربرءَ درّائینت۔۔ پوسٹ مین ءَ وتی مُورک مُجینت انت ءُ گوٛشت:
’’ترا چینکہ گپ وش بیت،سفر ءَ اگاں گپ مہ کن ئے۔ شر تر انت۔۔۔‘‘
نودربر ءَ دگہ ہچ نہ گوٛشت، چہ آئی گپان کمے دلتپرکہ بوتگ ات۔ روچ ٹک دئیان ات ، آزمان ءِ دیم ءَروژنائی تالان بوہان ات، ماہ چیر بوتگ ات ، جمبر انگو آنگو شنگ ءُشانگ ات انت، بلئے روچ ءَ پورہی ءَ جان نیست ات ، سُہب ءِ سارتی برجا ات۔ سُہب ءِ سارتیں گوٛات ءَ ہما وڑا ٹپالی (پوسٹ مین) پرٛوشتگ ات ، ہما وڑا پہ نودربر ءَ گرٛان ات۔ا ٓئی ءَچم میتگ ءِ نیمگ ءَ شانک دات انت۔ سُہب ءِ سارتی ءَ ہرچی مان پتاتگ ات۔ درٛچک ءُکاہان ءَ کمال ات کہ سارتی آہان سگّیتگ۔گوں اے حیال ءَ آئی ءِ جان ءِ پٹ پینژر اِت انت۔ روچ ءِ درآہگ ءَانچو سما بوت ہچ نپے نیست ءُ روچ ہم وابینگ ات ۔ ایشی ءِ برٛمشاں ترٛندی مان نیست ات۔ یک ماڑی ئے ءَ چاران ءَ آئیءَ حیال کت کہ مردم سُہب ءِ واب ءِ وشیں واب ءَ واب اَنت ۔ آہان ڈن ءِ سارت ءُگوٛہری ءِ ہچ سما نیست ۔ ٹپال گاڑی ءِ اسپانی ٹلّو ءِ توار کس ءَ پاد نہ کنت۔ کس ءَ پرواہ نیست کہ ٹپالو ءِ دیم مجُیتگ۔ اگہ زالبولے پادبئیت ہم دیم ءَ وتی دومی دیم ءَ ترّینیت ، کمبل ءَ پردنت۔ بے میاری ءَ وپسیت۔ گرمیں بوپانی واب، وش ءُ آزاتی ءِ واب اے نیمگ ءُ پرآنیمگ ءِ کش ءِ وپسگ ءُ دست ءِ سرءِ چیر ءَ کنگ ءُ وپسگ وش انت۔ پدا آلوگ ءِ کش ءِ، تلاوگ ءِ حیالءَ گوٛر کنت ءُ حیال ئِے کیت کہ چون کسانُکین ماہی سارتیں آپ ءِ تہابُڈور انت ءُ درکاینت۔
’’اے بالکل قانود ءَ لگتمال کنگ ءِبرابر انت کہ درامدے بزور ٹپال ءِ گاڑی ءَ سوار بہ کن‘‘ ناگتہ ٹپالو برٛانزگِپت۔دل ءِ لہڑئِے کشّ اِت انت۔’’ اے گپ ءِ ہچ اجازت نیست ۔ بلئے مردم دارگ نہ بنت وت سرا وت تہاکپ انت۔ ہرچی اِنت بلئے؟ منا اے گپ وش نہ بیت۔۔۔ ناگتہ اے دُرٛاہیں حبر آئیءَ چہ دپ ءَ کشّ ات انت۔۔۔
’’شرتریں بلئے اگہ تو وش نہ بوتگ ئے۔ پیسر ءَ بہ گوٛشتیں۔۔۔ زورے نہ ات ،من نیاتکاں۔۔۔‘‘نودربر ءَ پسّودات۔۔۔ بلئے پدا آئی ءَہچ نہ گوٛشت۔ دیم ءَ نا وش ءُ ناراض ات۔ وہدے اپس گاڑی اسٹیشن ءَ سربوت۔ گڑا نودربر ءَ شکر ءُمنت گپت ءُ ایر کپت۔ تنی وہد ءَ ٹپال والا ٹرین ءَ سر نہ بوتگ ات۔ نزیک ءَ ٹرین ءِ اسٹاپ ءِ سامان بروکیں پوریاگر نشتگ ءُ چاہ چائینکے ءَ گرمیں چاہ ایر شاناں ءُ وران اِت اَنت۔ یک سامان بروکین ٹرینے اوشتوک ات۔ سیٹ، کیریج، پلیٹ فارم، دُرٛاہ سارتی ءُ شپ ءِ نمب ءَ جتگ اِت انت۔ نودربر اوشتاتگ ء ُ چاہے کوپ ءَ گلمب گرِان ات۔ بلئے ٹپالی انگہ ہما وڑ ءَ دلگرٛاں ، دست ئِے مان آستونکاں مانپوشتگ اِت انت۔ پلیٹ فارم ءِ سر ءَ برے نیمگے روان وتی پادانی چیرءِ زمین ءَ گوں کافریں چماں چاران ات۔
باریں آ گوں کئے ءَ دلگرٛان ات؟
چہ مردماں، وتی واری ءَ ، غریبی ءَ ، یازمستانی شپ ءَ۔
Watch Latest Videos
